Maxime Weygand, een Belgisch mysterie

In de Brusselse archieven van de Burgerlijke Stand wordt de geboorte-akte bewaard, gedateerd op 23 januari 1867, van "een zoon van een vader en moeder van wie de namen niet gekend zijn". Op zesjarige leeftijd werd deze jongen naar Frankrijk gebracht, waar hij de naam Maxime Weygand meekreeg, en een blitz-carrière maakte in het Franse leger. In 1914 was hij al luitenant-kolonel, en het zou ook deze - ondertussen generaal - Weygand zijn die in een spoorwagen in Compiègne aan de Duitsers de voorwaarden dicteerde voor de Wapenstilstand. 

"Ik ben mijn eigen voorouder," antwoordde hij steevast als hem naar zijn ouders werd gevraagd. Maar wij mogen aannemen dat zijn moeder niemand minder was dan Charlotte van België, dochter van Leopold I, zus van Leopold II. In de jaren 60 van de 19de eeuw was zij, door haar huwelijk met Maximiliaan van Oostenrijk, enkele jaren "keizerin van Mexico". Maximiliaan werd door opstandelingen gefusilleerd terwijl zij steun zocht voor hun troon in Europa... en daar mogelijk beviel van een zoon die niet van hem kon zijn. 

Werd dit kind, Maxime, haar afgenomen? Was dat de reden voor haar waanzin? De rest van haar leven zou ze doorbrengen als "Zotte Charlotte", in de de gouden kooi van de kastelen van Tervuren en Boechout bij Meise, waar zich nu de Plantentuin bevindt. 

Over dit Belgisch mysterie schreven Patrick Bernauw en Guy Didelez de historische roman "De Keizerin van Mexico". Meer recent verscheen van Kristien Dieltiens ook "Carlota, de vrouw die rozen at"'. In deze podcast focust Patrick Bernauw op de persoon van Maxime Weygand. Antoine Derksen stond in voor de montage.