Mysterieus België

De Engel van Mons deed voor het eerst van zich spreken tijdens de eerste gevechten tussen Duitse en Britse legers in wat later de Grote Oorlog genoemd zou worden. In augustus 1914 dreigde het volledige Britse expeditieleger nabij het stadje Mons vernietigd te worden door een vijand die drie keer zo sterk was. Maar op een bijna miraculeuze wijze slaagden de Britten erin te ontkomen aan de Duitse wurggreep, en zich terug te trekken achter de Marne. In die dramatische omstandigheden publiceert de Britse schrijver van fantastische verhalen Arthur Machen in een Londens dagblad een verhaal in de vorm van een artikel. De bijdrage is getiteld The Bowmen en er wordt in verteld hoe de Duitsers, terwijl zij zich opmaken voor de genadeslag, in de hemel een groots visioen zien van een spookachtig leger dat de Britten ter hulp snelt. Dit spookleger is samengesteld uit de boogschutters van de Slag bij Azincourt, waar de Britten in 1415 een glorieuze overwinning hebben behaald. Het wordt aangev...

Een weduwnaar uit Nokere hertrouwde na de dood van zijn vrouw vrij snel met een erg jong en tamelijk lichtzinnig meisje. Omdat het bakvisje niet in staat was het huishouden te beredderen, stuurde hij haar voor een tijdje naar het pensionaat in Waregem. Hij bezocht het meisje daar regelmatig, maar vertelde er nooit bij dat het om zijn kersverse bruid ging. Toen het verlof was aangebroken, trok de man uit Nokere naar Waregem om zijn bruid daar af te halen. Het was al donker geworden toen hij samen met haar weer het grondgebied van Nokere betrad. Op dat ogenblik zagen zij plotseling een prachtige lijkstoet voor hen uitgaan. Vier schitterend witte paarden trokken een met kleurige linten versierde corbillard, aan weerskanten begeleid door een rij meisjes in lange witte jurken, afgezet met kant. Ze droegen ieder een lantaarn en schreden statig en heel traag voort. Toen de man en zijn jonge echtgenote hen bereikt hadden, opende de stoet zich voor hen. Ze waren echter veel te bang om eri...

In het klooster van Jette verbleef een non die zopas haar vader verloren had. Op zekere dag vond zij, wandelend op de binnenplaats, een ton die steeds maar om haar heen rolde en bleef rollen. Ze greep er een paar maal naar, maar de ton ontsnapte telkens. De volgende dagen dook de ton opnieuw op en daarom besloot de non aan de pastoor te vragen wat dit te betekenen had. 'Luister,' sprak de pastoor ernstig. 'Als je de ton nog eens ziet, vraag dan: in de naam van God, wie ben je?' 'O, maar dat durf ik toch niet, hoor!' antwoordde het nonnetje. 'Zou u dat voor mij willen doen, meneer pastoor?' 'Nee,' zei de pastoor. 'Je moet het zelf doen.' De non vroeg ook aan haar medezusters dit voor haar te doen, maar geen van de andere nonnen zag de ton over de binnenplaats rollen. Dus raapte het arme nonnetje al haar moed bij elkaar en riep: 'In de naam van God! Wie ben je?' Een galmende stem antwoordde: 'Ik ben jouw ongelukkige vader, voo...

Op een warme zomeravond in een restaurant op de Grand Place zaten we nog wat te praten en zoals dat toen gebruikelijk was vertelde iemand een verhaal: “Het was op elf november van het jaar achttien, de oorlog was bijna voorbij. Tegen de ochtend aan stond ik voor mijn raam en zie: daar sloop een man langszij. Een bajonet glom tegen de lange blinde muur en een Canadees die kroop over de grond. Naar het noorden, naar de Duitsers, naar het huis van mijn buur waar Café des Princes vroeger stond. Dit was het teken waarop iedereen zo lang had gewacht. De bevrijding was aangebroken. Plots klonk de beiaard zachtjes in de nacht en vreugdevuren werden aangestoken. Het zou de beiaardier wel zijn die speelde ter ere van wie ons kwam bevrijden, het lied van de Engelen dat nooit verveelde, Engelen die hun witte vleugels spreiden. En daarbuiten in het ochtendlicht zag ik wat vreemds op het plein: soldaten sliepen uitgeput en omdat de oorlog nu toch gauw voorbij moest zijn d...