De Moord op Alice Renaud

 

 

Alice Renaud was zeventien toen ze de vijf jaar oudere Félicien Rops ontmoette. Hij was op dat moment al een kunstschilder met een reputatie. Ze kregen een verhouding; zij werd zijn model, hij financierde haar muziekstudie. Alice ging al snel werken als actrice en sopraan bij de Koninklijke Muntschouwburg in Brussel. Daar leerde ze, in 1876, Gustave Van der Smissen kennen, terwijl ze meespeelde in Carmen van Bizet. Vandersmissen werd hartstochtelijk verliefd op haar, maar zijn familie vond haar te min. Toch traden de actrice en de advocaat-politicus in het huwelijk. 

De pers smulde volop van de geruchten omtrent de "losbandige" Alice Renaud, zoals haar overspel met een huisvriend, de verlopen burggraaf Edgard Dupleix de Cadignan. Dat had zo zijn gevolgen voor de politieke carrière van Vandersmissen. Alice weigerde van hem te scheiden en probeerde haar man terug te winnen met haar charmes. Maar Vandersmissen schoot haar in een opwelling neer, en Alice overleed enkele dagen later in het ziekenhuis. 

Dit verhaal reconstrueert de feiten vanop het sterfbed van Alice Renaud. Wij zijn getuige van haar ijldromen, van monologen en dialogen die misschien alleen in haar verbeelding hebben weerklonken, van haar vervormde herinneringen waaruit de muziek van Bizet niet weg te denken is. 

Het scenario voor dit hoorspel werd geschreven en gespeeld door een collectief van de schrijfklassen van Patrick Bernauw aan de Academie voor Podiumkunsten in Aalst. Alice was dan ook een Aalsterse en het was in Aalst waar de beroemde fabriek van de vader van Gustave Vandermissen stond, die de bijnaam "Kapiteintjes" kreeg. 

Voor de teksten van dit docudrama tekenden Hilde Schockaert (Alice op haar sterfbed), Anna van Ro (de brieven van Alice) en Rita Laureys (roddelende kamermeisjes en de uitbaatster van een rendez-vous hotel). U hoort de stemmen van Isabelle Tolleneer (Alice), Kyra De Backer (Jeanne), Ellen Van de Velde (Hortense), Rita Laureys (Clarisse) en Patrick Bernauw (diverse vervormde stemmen). Eindredactie, opname en regie: Patrick Bernauw. De muziek herkent u ongetwijfeld als het lied van de Toréador en L'amour est un oiseau rebelle uit Carmen van Bizet.

Listen to "Alice Renaud, een moordlied - Veerle Van Vaerenbergh en Vera Steenput" on Spreaker. 

Mocht zijn moeder het verhaal van Gustave en Alice verteld hebben, dan had het misschien geklonken zoals Veerle Van Vaerenbergh het beschrijft, bijna 150 jaar later. En we kunnen ons ook voorstellen dat er in die "belle époque", in de straten van Aalst en Oostende en Brussel, een moordlied werd gezongen zoals het nu uit de tekstverwerker van Vera Steenput tevoorschijn kwam. Veerle vertelt het hele verhaal, Vera zorgde voor draaiorgelmuziek en leende haar stem aan het moordlied, dat opgenomen werd met een Gemengd Zangkoor, samengesteld uit de cursisten van de schrijfklassen van Patrick Bernauw aan de Academie voor Podiumkunsten in Aalst. Zij werden versterkt met het "beperkt levend publiek" dat kwam opdagen voor de "opname van een podcast van het Academisch Kwartier", ter gelegenheid van de "Zet U!" weken editie 2023. Patrick Bernauw stond in voor regie, opname en montage. 

De moraal van deez' historie 

die klinkt als een aria: 

als ge drama wilt vermijden, 

ga niet naar de opera!