Mysterieus België

     Al snel nadat graaf Lamoraal van Egmont op de Grote Markt van Brussel was onthoofd en in de familiale grafkelder was bijgezet, begonnen er verhalen de ronde te doen in Zottegem. Het was de hertog van Alva die hem had laten onthoofden, en ja hoor... op die ene nacht in juni werden daar elke keer weer stemmen waargenomen. En ze spraken Spaans. Was het de IJzeren Hertog die zijn illustere slachtoffer alsnog vergeving kwam vragen voor zijn wandaden?  Script, stem, montage: Patrick Bernauw. Muziek en zang: Suno.

     Elektronic Voice Phenomena of EVP’s zijn geluiden die op elektronische opnamen worden ontdekt, doorgaans niet hoorbaar voor het menselijke oor, en die worden geïnterpreteerd als stemmen van geesten. In kringen van spokenjagers en parapsychologie zijn ze meestal kort en bestaan ze vaak slechts uit één woord of een korte zin. Maar welke stemmen verschuilen zich in de spookachtige domeinen van de artificiële intelligentie?  Patrick Bernauw experimenteerde met ‘blackout poetry’, gemaakt in een leegstaande art nouveau villa in de Ardennen - "Malemort" - die hem door urban explorers was aangewezen. Later liet hij de AI muziekstudio Suno los op de verbluffende resultaten…  Meer informatie over Malemort en het boek Malemort/Blackout : https://www.bernauw.com/2017/07/malemortblackout-een-paranormaal.html

  Drie verhalen die het in België, maar ook op het wereldwijde web goed doen... Urban legends en creepy pasta, dus...  Bloody Mary... ... is de naam van een cocktail, maar ook van Mary Tudor, de katholieke furie die in het 16de eeuwsee Engeland de protestanten bij bosjes liet executeren. Is zij het die verschijnt in de spiegel als je drie keer na elkaar haar naam zegt?  De Man met de Haak... ... staat in elke Top 10 van urban legends. Zoekt de eenzaamheid van de nacht op, weg van de drukte, de afgelegen plekjes waar niemand een vrijend koppeltje zal storen. En slaat dan toe... Slender Man... ... is een personage dat in 2009 is ontstaan tijdens een fotowedstrijd op het internetforum Something Awful. De urban legends die geboren worden op het wereldwijde web noemen we "creepypasta".  Patrick Bernauw schreef hun verhaal en gaf ze een stem. De muziek is van Suno.

  Soms lijkt het universum met ons mee te schrijven. Patrick Bernauw duikt in het raadselachtige fenomeen van synchroniciteit – betekenisvolle toevalligheden die niet zomaar toeval lijken te zijn. Geïnspireerd door het werk van Carl Gustav Jung en magisch-realist Hubert Lampo, onderzoekt hij de mysterieuze verbanden die zijn creatieve pad hebben gevormd. Van een verloren manuscript dat als bij wonder opduikt tot een cryptisch kassaticket dat een schrijversdilemma oplost, telkens weer brengen onverklaarbare gebeurtenissen zijn verhalen tot leven.  Maar dit boek is meer dan een autobiografisch verslag vol magische toevalligheden. Het is ook een inspirerende gids voor schrijvers en dromers, waarin de lezer ontdekt hoe inspiratie zich laat vinden – en hoe synchroniciteit misschien wel bewust op te roepen is. Met een scherp oog voor verborgen patronen en een literaire speurtocht langs thema’s als de mysteries van het Lam Gods, de Graal van Brugge, de Vlaamse Tempeliers of de zi...

     "Ik heb altijd geloofd dat mythen echo’s zijn. Stemmen uit een tijd waarin we de wereld nog niet begrepen. Ik heb ze bestudeerd, ontleed, als een chirurg die een lichaam openlegt. Maar hoe langer je in de schaduwen kijkt, hoe meer de schaduwen terugkijken.  En zij keek naar mij. Ik ken haar naam. Ze heeft vele namen gehad, door de eeuwen heen. De Zwarte Weduwe. De Vrouw van Mist. De Nimf van het Woud. Spin, vrouw, sluier van goud in de maanverlichte nacht. De volksverhalen fluisteren over haar zoals de wind ruist door het riet. En zij leeft in dat lied, zij leeft in het web dat ze weeft. Haar haren zijn draden, glanzend en fijn, haar lippen koud als het diepe water van een vergeten bron."  Tekst & stem: Patrick Bernauw. Muziek: Suno.

    Rustte de Duivel nog even uit op het Duivelsbed, een oeroude steen in Wéris (Durbuy), voordat hij aan zijn afdaling begon naar het middelpunt van de aarde, de hel? Of deed hij dat nadat hij uit de hel was opgeklommen naar de aarde? En lag hij daar alleen op dat bed?  Deze redelijk retorische vragen lagen aan de basis van dit verhaal... Je weet nooit precies waar het begint. Soms is het een droom. Soms een lied dat je niet herkent, maar dat toch in je hoofd blijft spoken. En soms... een gedachte die zich als een zaadje in je hersenen nestelt, ontkiemt en langzaam maar zeker bezit van je neemt.  "Ik was altijd gefascineerd door de geest, door de verborgen patronen die onze werkelijkheid vormgeven. Carl Gustav Jung noemde ze archetypen: oeroude beelden, diep verankerd in de menselijke ziel. De schaduw, de anima, de oude wijze... en de goden die we meenden vergeten te zijn."  Script, stem, opname, montage: Patrick Bernauw. De muziek voor de liedjes werd gemaakt...