Mysterieus België

Dat gitzwarte boek zat hier ergens gewoon in de brievenbus. Het had blanco bladzijden, op de eerste na. Daar stond dit geschreven: Woensdag om 14.00 uur bij het Boshol als je durft.                                                Jan De Lichte Het Boshol was ongeveer anderhalve meter breed en bijna drie meter lang. Je kon er niet rechtop in staan, maar als rovershol was het best bruikbaar. In tijden van oorlog vormde het een prima verkenningspost. Maar de bendenoorlogen lagen al lang achter de rug, de wapenstilstand was bezegeld met een reuzenbarbecue, en het Bosbol had een groot stuk van zijn aantrekkingskracht verloren… ook al omdat ze steeds groter werden. Omdat ze groeiden, snap je? Het was geen pretje voortdurend op je hurken te moeten zitten i...

In de 16 de eeuw, tijdens de Godsdienstoorlogen, beroofden de Hugenoten nogal wat kerken, om ze daarna in brand te steken. Een houthakker in Bovigny raadde iedereen aan geldkoffers, juwelen, goud en andere kostbaarheden samen met de kerkschatten en de kerkklokken te begraven, op een bepaalde plek bij het Meer van de Doyards, die slechts een paar onder hen zouden kennen. De precieze bergplaats van hun schat legden ze vast in een rebus. Groot was de woede van de rovers toen ze niets meer van waarde aantroffen: ze vielen de dorpelingen aan, en staken het dorp in brand. Toen alles weer rustig was geworden, stichtten de overlevenden een eind verderop het nieuwe Bovigny. Onder hen bevond zich niemand die de bergplaats van de schat kende, en tot nu toe is niemand er ook in geslaagd de rebus te ontraadselen… Slaag jij erin? Ooit ging een helderziende in trance en sprak hij een merkwaardige boodschap uit, die je kunt beluisteren op de MP3. Misschien kan het ook geen kwaad je eraan te ...

Hopdag 7 september, met vertelwandeling In het spoor van de Hopduvel, zie: www.toerismeaffligem.be   http://www.bernauw.com/2013/09/vertelwandeling-met-oa-patrick-bernauw.html D’r woonde hier eens een meiske en die was ‘s nachts bevallen, en de volgende morgend kwam er een oud kwezelke langs, geheel in ‘t zwart gekleed, maar met sneeuwwitte haren… en die had een dik zwart boek onder de arm, met alleen maar witte onbeschreven bladzijden in. ‘Kijk,’ zei het kwezelke, ‘in dit boek kunt ge het levensverhaal van uw kindeke schrijven. Maak er maar een lang en schoon verhaal van!’ – En ze legde het aan de wieg van dat kindeke. In die tijd waren er nog echte heksen in Affligem – op 31 oktober, Allerheiligenavond, kwamen die altijd samen op de Galgenberg, bij de Duivelsput, om daar met Satan in hun midden de Sabbat te  vieren. En als zo een heks iemand kwaad wilde doen, dan liet ze bij die mens iets achter: een zwarte paraplu, of een dik zwart boek met onbeschreve...