Mysterieus België

Deze vertelling, beste lezer(es), vangt aan op een kille winterse dag in december, ergens in de vroege middeleeuwen, zo rond zestien uur dertig. In die machtige tijd dus, die ook wel eens ‘de duistere middeleeuwen’ wordt genoemd, omdat het toen telkens aardedonker werd op kille winterse dagen in december, zo rond zestien uur dertig [1] . Keizer Karel de Grote regeerde in die dagen roemrijk over onze gewesten en zwaaide zijn scepter af en toe zelfs over de rest van de wereld. Op een keer zwaaide hij zo vervaarlijk met die scepter van hem dat hij een sauspannetje aan scherven stootte, en dat de inhoud het blazoen van heer Aymon van Dendermonde bevlekte. Aangezien heer Aymon een ridder was zonder vrees noch blaam, en ook omdat hij niet over vrouw of wasmachine [2] beschikte, kwam daar uiteraard oorlog van. Een smet op een blazoen, daar werd niet mee gelachen, in die duistere middeleeuwen! De oorlog tussen heer Aymon van Dendermonde en keizer Karel de Grote duurde vele, vele jaren. H...

Hij komt. O ja. Ik weet zeker dat hij komt. Hij is altijd gekomen, le fils de père et mère dont les noms sont ignorés du déclarant. De eerste zondagavond van de maand, altijd om dit uur. U moet er de Brusselse archieven van de Burgerlijke Stand maar eens op nakijken. Daar bewaren ze zijn geboorte-akte. Hij komt. Zeker en vast. Eerst hoor je ’t snuiven van zijn automobiel, dan zijn voetstappen op het grind. Breed, zwaar, mannelijk. Hoort u ze al? Hij heeft de martiale pas van een militair. Hij ís een militair. Hém zullen ze niet voor het vuurpeloton slepen. Hém niet. Hij zou het niet laten gebeuren. Hoort u hem al? Nee, ik zie hem nog niet. Ik zie alleen de loodgrijze lucht. Maar hij komt, ik weet het zeker. O ja. Mathilde nom de dieu! Of was het Thérèse? Maria-Hendrika? Was het Eugénie? Mathilde! Koffie, koekjes en suikerklontjes! Twéé! Boulevard de Waterloo, numéro 59. In dat huis werd hij gevonden. Maxime, schoon kind. Drieëntwintig januari 1867. Aangegeven op de Burgerl...

Harry Kümel verfilmde de roman van Filip de Pillecijn Vlak bij Malmédy, op het kleine kerkhof van Ligneuville, zult u het graf vinden van ‘mejuffrouw Meriora Gillibrand, overleden op 1 maart 1863 in de leeftijd van 58 jaar’. Nochtans had men op 2 maart van dat jaar op het gemeentehuis niet het overlijden van een dame aangegeven, maar van ene Arthur Hawarden, 52 jaar oud en van onbekende origine. Een paar weken later verkreeg een familielid dat de vermelding van de heer Hawarden werd geschrapt en vervangen door die van mejuffrouw Meriora Gillibrand, al wist die persoon blijkbaar ook niet hoe oud Meriora precies was. Voor haar familie was Meriora een excentrieke dame die havana’s rookte, graag in mannenkleden gekleed ging en altijd uit was op een vechtpartij. Meriora had een echtgenoot en talloze minnaars die tot de dood toe vochten voor haar gunsten. Vaak regelde ze haar hartsaangelegenheden zelf, op een soms nogal bloedige wijze. Eén van haar aanbidders – een ongewenste – zou ze me...

KRACHTPLAATSEN EN LEYLIJNEN IN VLAANDEREN   auteur Cois Geysen      220 pag. Uitgeverij Aspekt  ISBN 9059118111       24,95 euro                           Te bestellen via e-mail Heilige plaatsen of krachtplaatsen, bewust of onbewust wordt men er toe aangetrokken en al eeuwen werken ze harmoniserend en transformerend. In het verleden werden ze gemerkt door oude heilige stenen, bronnen en bomen, later vooral door kerken en kapellen. Trefzeker geplaatst, als uiting van volkse devotie, als bakens van hoop en angst. Ze zijn aanwezig als acupunctuurpunten in het landschap en de aarde laat er zich duidelijk gevoelen. Onze voorouders maakten er dan ook duizenden jaren gebruik van voor hun rituelen, inwijdingen en vieringen. In De oude wijsheid: esoterisch erfgoed in Belgi...

In welke stad speelt dit verhaal zich af? Er zit een plein verborgen in het verhaal. Welk plein? Het verhaal is niet af… Verzin hier zelf een pakkend slot:

Spiritisten geloven in een hiërarchie van geesten en in de onsterfelijkheid van de ziel, die na het afsterven van het materiële lichaam in een immateriële, 'astrale' dimensie van de ons bekende werkelijkheid zou vertoeven. Het spiritisme baseert zijn reden van bestaan op het vermogen tot communicatie en het tweerichtingsverkeer tussen de wereld der geesten en de wereld waarin u en ik leven. In feite gaat het om een zeer oud geloof, dat in de achttiende eeuw nieuw leven kreeg ingeblazen en tijdens de negentiende eeuw een ware explosie kende. Nadat de twee Amerikaanse zussen Fox naar aanleiding van primitieve klopsignalen tussen henzelf en een kennelijk onstoffelijk wezen - de zogenaamde Mister Spitfoot - in New York de moderne Spiritistische Beweging oprichtten, werd de doctrine over de gehele wereld verspreid en groeide het spiritisme zelfs uit tot een regelrechte religie. De experimenten van de zusjes, die waren gestart in 1848, zorgden voor de nodige verwarring in de publiek...