Lier: Ontvoerd door Ufonauten!

Ooit kocht iemand uit Lier een toverboek, dat geschreven was in een vreemde taal... maar toch kon hij het lezen. Zijn vrouw wilde er ook in lezen, maar zij werd prompt ziek en overleed twee jaar later. 

Toen begonnen er 's nachts vreemde personen naar het huis van deze man te komen. Ze waren gekleed in dierenvachten, ze waren altijd met z'n vijven en ze gingen dwars door de muren heen. Ze deden de man in slaap en voerden hem weg in een karretje met vier wielen, wel duizend kilometer ver. Ze brachten hem naar het voorgeborchte van de hel, zeiden ze.

Toen de man in het vagevuur aankwam, zag hij daar allemaal landingsbanen. Waar de zielen binnenkwamen, zag hij alleen maar de hoofden van die mensen. Vuur was er niet te zien.

De man werd terug naar huis gebracht en hij vertelde iets over zijn vreemde avontuur aan een familielid. Daarop begon al wat op zijn zolder lag hevig te rammelen en te daveren. Hij bleef doodsbang in zijn bed liggen, maar toen hij de volgende ochtend een kijkje ging nemen op zolder, was daar niets speciaals te zien.

Op een keer stond hij in zijn deurgat en reed iemand hem voorbij op de fiets. De fietser keerde terug en zei: 'Je herkent mij niet hé? Maar als ik zou zeggen wie ik ben, zou je me wel herkennen.' - En toen zag hij het: dit was een van de vijf tovenaars. En hij kreeg een talisman van de fietser, die hem moest beschermen tegen boze krachten.

Tot zover een sage, die opgetekend werd kort na de Eerste Wereldoorlog, in de streek van Lier. De mensen hadden toen nog nooit van ufo's gehoord, maar nu weten we wel beter, natuurlijk. We weten wat straling met de mensen doet, en dat de man waarvan sprake in de sage ongetwijfeld werd ontvoerd door Ufonauten, en naar een ruimtestation gebracht dat zich in een baan rond de aarde bewoog.